Yeniden merhaba Yazdım yazdım sildim. Nerden başlayacağımı bir türlü bilemedim. Belki de bugün yazmak için kendimi zorlamamalıyım. Dün gece hiç uyumadım bu gece erken yatmak istiyorum aslında. Ama biliyorum ki yatağa geçtiğimde yine uyuyamıcam. Zihnim o kadar meşgul ki uyumaya bir türlü geçemiyor. Ne zaman susacak bu gürültü bilmiyorum. Bir süre böyle yaşayacağım sanırım. Umarım uzun sürmez. Önceleri bir işle uğraşırken bir başkası ile konuşabilirdim. Hatta aynı anda ikiden fazla iş yaptığım bile olurdu. Şimdi tek bir olaya bile odaklanamıyorum. Telefonda sosyal medyada geziniyorsam bana seslenilse dahi duymuyorum. Elimde bir iş ile uğraşıyorsam yanımdaki kişilerin muhabbetini algılayamıyorum. Ve bu son zamanlarda daha da kendini hissettirmeye başladı. Aşırı unutkan oldum. Kelimeleri dahi hatırlayamadığım zamanlar oluyor. Bu yüzden düzgün cümle kuramıyorum ve konuşmakta muhabbet etmekte güçlük çekiyorum. Git gide içime kapanıyorum. Fiziksel açıdan da berbat haldeyim. H...
Yazmak bağımlılık yapıyor sanırım. Daha bugün yazı yayınlamıştım. Akşam yeniden ekran başında kendimi buldum. Aslında moralim çok bozuk ve ağlamak üzereyim. Belki de bu yüzden yazmak istedim. İçime atarsam daha kötü olacağım. Neler olduğunu yazmak istemiyorum. Okuduğum bir kitapta pozitif düşüncenin önemine vurgu yapıyordu. Mutlu olmak istiyorsak negatif düşüncelerden uzak durmamız gerekiyor. Şimdi içimdeki karanlığı buraya aktarırsam daha da görünür olacak gibi hissediyorum. Şimdi bunları unutuyoruz. İş çıkışı canım sıkkındı eve gelmek istemedim. Çarşıya gittim . Birkaç alınacak vardı onları hallettim. Şu anda yazarken farkettim hiç mağaza gezmedim. Sadece yürüdüm. Ufak bir dondurma kaçamağı yaptım. Tabiki en sevdiğim antep fıstıklı olanından aldım. Yürüdüm yürüdüm ve yürüdüm. Kafamı boşaltmak için yaptığım aktivitelerden biri yürümek. Ama boşaldı mı ? Tabiki hayır. Yakın zamanda da ortalık durulacağa benzemiyor. Ne kadar da karamsar bir yazı oldu böyle. Güya pozitif düşüncelere ...