Yazmak bağımlılık yapıyor sanırım. Daha bugün yazı yayınlamıştım. Akşam yeniden ekran başında kendimi buldum. Aslında moralim çok bozuk ve ağlamak üzereyim. Belki de bu yüzden yazmak istedim. İçime atarsam daha kötü olacağım. Neler olduğunu yazmak istemiyorum. Okuduğum bir kitapta pozitif düşüncenin önemine vurgu yapıyordu. Mutlu olmak istiyorsak negatif düşüncelerden uzak durmamız gerekiyor. Şimdi içimdeki karanlığı buraya aktarırsam daha da görünür olacak gibi hissediyorum. Şimdi bunları unutuyoruz.

İş çıkışı canım sıkkındı eve gelmek istemedim. Çarşıya gittim . Birkaç alınacak vardı onları hallettim. Şu anda yazarken farkettim hiç mağaza gezmedim. Sadece yürüdüm. Ufak bir dondurma kaçamağı yaptım. Tabiki en sevdiğim antep fıstıklı olanından aldım. Yürüdüm yürüdüm ve yürüdüm. Kafamı boşaltmak için yaptığım aktivitelerden biri yürümek. Ama boşaldı mı ? Tabiki hayır. Yakın zamanda da ortalık durulacağa benzemiyor. 

Ne kadar da karamsar bir yazı oldu böyle. Güya pozitif düşüncelere yer açacaktım. Beynimin içinde karanlık bir köydeyim sanki ışığı arıyorum ama bulamıyorum. Geçenlerde izlediğim "Light Shop" dizisinde gibiyim. Sürekli başa sarıyorum. Ama ışığa yaklaşamıyorum. Belki de ışığın yanından geçiyorum ama görmüyorum bile. Yardım için elini de uzatan yok. Belki önceden vardı ama ben onları görmezden geldim. Mükemmelim çünkü ben. Hata yapmam. Kimseye ihtiyacım olmaz. Tek başıma ayakta durabilirim. Bunların hepsi kocaman bir yalan. Mükemmel zaten değilim kim mükemmel olabilir ki hepimizin eksikleri var. Hataların alâsını yaptım ve ders almamışım. Aldığımı sanmıştım oysa ki. Hata değil zaten artık yanlış oldu benimkiler. Yanımda duracak beni destekleyecek , sırtımı sıvazlayacak, hata yaptığımda uyaracak bana yol gösterecek birilerine çok ihtiyacım var. Ama ben bunu asla belli edemiyorum. Beni anlamalarını bekliyorum. İçimdeki çığlığı duysunlar istiyorum ama şu ana kadar kimse duymadı. Ve ayakta gibi görünsem de koma halindeyim. Yaşam destek ünitesine bağlı yaşıyorum. Fişim ne zaman çekilir bilmiyorum. O fiş çekilmeden önce benim ışığı bulmam lazım.

İyi geceler

Aurora